We waren erbij: Gert en ik en al de bewoners van Gerts woning met hun verzorgers. En wat was het leuk! Vanaf vanmorgen 8 uur zaten we met z'n allen langs het fietspad waarlangs de wandelaars van de Vierdaagse van Nijmegen liepen die 50 of 55 kilometer (!) moeten afleggen. Terwijl wij allemaal lekkere broodjes, cakejes, drinken en fruit kregen, liepen de wandelaars langs ons heen. Een vrolijke boel: wandelaars van alle leeftijden, in de meest uiteenlopende outfits, sommigen in gekke uitdossingen, allen erop gebrand om die 50 of 55 kilometer te halen.
Gert kon niet lang in zijn rolstoel blijven zitten. De drang om te lopen zorgde ervoor dat ook hij zijn kilometers ging maken. Resoluut stond hij op en begon te lopen, tussen de wandelaars door. Niet alleen die innerlijke drang, maar ook het geluid en die bewegende mensen maakten hem wat onrustig. Hij was ook bang dat ik weg zou gaan. Kwamen we terug in de groep, dan ging hij weer voor even zitten, maar stond al gauw weer op. "Gert heeft ook heel wat kilometers afgelegd vanmorgen", zei een van de bewoners. Klopt: onze deelname aan de Vierdaagse van Nijmegen in het klein.
mooi geschreven. allebei.
BeantwoordenVerwijderenik leer er van, en ik denk en hoop dat renate straks ook op die manier haar plek zal vinden.