donderdag 27 juni 2013

Eerst een snoetje, nu een tuigje


Bonne met snoetje
Bonne met tuigje
Vanaf dat Bonne een half jaar was, heeft hij een snoetje, een 'gentle leader', om zijn snuit. Het bandje om zijn snuit zorgt ervoor dat Bonne niet al te hard trekt. Doet hij dat wel, dan krijgt hij pijn in zijn nek. Bonne is helemaal gewend aan dat snoetje en wij ook. Door het bandje krijgt hij een lelijke kale plek daar waar het bandje zit. Daarom dachten we: we gaan een hondentuig voor Bonne kopen. Hij trekt immers veel minder (nou ja ...) en dan kan het haar op zijn snuit een beetje groeien. Waar we niet aan gedacht hebben, is dat Gert het nieuwe hondentuig niet bij Bonne om krijgt. We oefenen elke dag, maar dat heeft nog geen resultaat gehad. Ikzelf ben geneigd gewoon weer het snoetje te gaan gebruiken, maar nou is het net Gert die het hondentuig zo mooi vindt! Blijven oefenen dus.


donderdag 20 juni 2013

Terug op Terschelling

We gingen voor de vierde keer naar boerderijtje De Bultrug in Formerum op Terschelling. De vierde keer. Zou Gert zich het boerderijtje herinneren? Het lage deurtje, het afstapje van kamer naar keuken, de deel met de pingpongtafel, de fietsen binnen in het schuurtje, al die verschillende afvalbakken? Of de Koffiemolen in Formerum, waar je de lekkerste appeltaart van heel de wereld kan eten, het pad langs de Waddenzee, waar ooit de mooiste lammetjes ons de weg versperden, of het restaurant op het strand bij Formerum aan Zee, waar die enge hond ons lag aan te staren, zodat we zo vreselijk blij waren dat we Bonne niet bij ons hadden?

Gert herinnerde zich de boerderij niet. Zelfs niet toen hij zijn hoofd flink stootte aan het lage deurtje naar de keuken in het voorhuis. En echt waar: ook de herinnering aan die geweldige appeltaart is weg.