woensdag 27 april 2016

Lachen bij 'De Kwis"

In de boeken van John Bayley over zijn vrouw Iris Murdoch, een beroemd schrijfster en filosofe die de ziekte van Alzheimer kreeg, las ik dat Iris graag naar de teletubbies keek. Toen ik het jaren geleden las, dacht ik: "Wat raar! Een programma voor heel kleine kinderen. Wat intriest." Intriest? Iris voelt zich heel gelukkig als ze naar de 'konijntjes' kijkt in een lief virtual reality-landschap. Ze is gefascineerd door die teletubbies.
Bij Gert zie ik een zelfde fenomeen. Gert wordt heel vrolijk van tv-programma's als 'Cojones' en sinds kort 'De Kwis'. Vrienden van ons hebben oude afleveringen op een dvd gezet, zodat ik elk moment van de dag Gert naar 'De Kwis' kan laten kijken. En echt elke keer wordt hij er vrolijk van. Niet dat hij de grapjes begrijpt, maar de vrolijke gezichten, de liedjes en de snelle, korte berichten laten hem lachen. Het is even wennen. Maar wat geeft het. Als deze programma's Gert vrolijk maken, kijken we desnoods de hele dag!

Wat bedoel je?

Praten gaat Gert niet zo goed meer af. Niet alleen is het aantal woorden dat hij gebruikt om iets duidelijk te maken gering, maar ook zijn de onderwerpen waarover hij iets wil zeggen vaak moeilijk te raden. Kom je zelf met een onderwerp, dan luistert Gert wel, maar begrijpt hij gewoonweg niet wat je zegt. Hij heeft geen beeld meer bij de woorden die ik hem zeg.

Inmiddels weet ik dat ik het hem niet al te moeilijk moet maken: ik moet
  • niet te lange zinnen maken
  • niet te snel praten
  • niet te hard praten, maar een lieve stem gebruiken en vriendelijk, liefst lachend kijken
  • niet te veel woorden gebruiken met veel lettergrepen of moeilijke woorden
  • niet bewegen terwijl ik praat: niet met mijn armen bewegen, niet (weg)lopen
  • niet schakelen tussen verschillende onderwerpen
  • niet langs Gert heen kijken
  • niet stiekem op de Ipad of Iphone kijken
  • niet te ongeduldig zijn
  • niet een reactie verwachten op dat wat op dit moment in mijn wereld gebeurt
  • de tijd nemen

vrijdag 15 april 2016

We gaan!

Terschelling, april 2013
Het leek wel of iedereen om mij heen of met vakantie ging of een vakantie gepland had of eindelijk die camper had aangeschaft om met vakantie te kunnen gaan. Ik wilde eigenlijk ook ... Maar hoe moest dat dan met Gert? Wie zou er een week voor hem kunnen zorgen? Waar zou hij dan moeten blijven? Afijn, ik kreeg het maar niet uit mijn hoofd. Dus heb ik in een vlaag van 'doortastendheid' (of is het verstandsverbijstering) een week op Terschelling besproken! Met Gert. En dat niet alleen. Ik heb mijn broer en schoonzus gevraagd een paar dagen mee te gaan. En ze doen het! Wellicht dat die vakantie in Zwitserland er dit jaar niet van komt (wat ik me vorig jaar na mijn reis in Italië had voorgenomen), maar Terschelling is geboekt!

Weg wezen

Gert ophalen bij de opvang is echt een feest. Hij is namelijk zo ontzettend blij dat hij daar weg kan, dat hij je met zijn allerliefste gezicht begroet en direct met je meeloopt naar de kapstok om zijn jas aan te doen. Hij kijkt dan nog wel heel even boos achterom. Dat ze het wel weten ...

Ditzelfde verschijnsel zie je als onze hulp Inge ("Eindelijk", denkt Gert) weggaat. Komt Inge binnen, dan betrekt Gerts gezicht. Gaat ze weg, dan begint hij gelijk van alles op te ruimen en is heel meegaand. Eten? Natuurlijk wil hij dat wel! Drinken? Alles is goed. Met Bonne een rondje lopen? Normaal gesproken begint Gert gelijk te mopperen dat het te koud is of dat hij niet ver wil lopen. Maar nu loopt hij bijna fluitend mee.

zondag 3 april 2016

'De Kwis'

"Gisteren op tv. Hebt u mij gezien?" Gert schiet een meneer aan als we met Bonne een rondje aan het lopen zijn. De man kijkt mij vragend aan en reageert dan met: "Hebt u meegedaan op televisie?" Gert knikt en probeert zijn rol uit te leggen. "Zal ik het even vertellen, Gert?", vraag ik. Gert vindt dat goed. Ik vertel vervolgens dat Gert elke zaterdagavond naar 'De Kwis' kijkt, dat hij denkt dat die kwis zich in ons huis afspeelt en dat Gert daarin een rol heeft. De man kijkt ons aan met zo'n gezicht van: die zijn helemaal geschift! Misschien heeft hij wel een beetje gelijk. Maar wat kan dat mij schelen. Ik ben dolblij dat Gert bij 'De Kwis' zoveel plezier heeft.

Nooit te vroeg juichen

De afgelopen verliep heel rustig.Na een druk paasweekend met veel bezoekjes deed de rust Gert echt goed. Hij deed goed mee: kleedde zich met mijn hulp elke dag zonder morren aan, douchte als ik dat aangaf, at alles op wat ik hem voorzette, ging naar de groep en zocht op tijd 's avonds het bed op. Het lijkt wel dat na een heftige periode, waarin Gert vaak boos en snel van zijn stuk is, er steeds weer een rustige fase aanbreekt.

Wellicht maakte het afgelopen week ook uit dat we geen hulp van buiten hadden. Onze hulp Inge bleef thuis, omdat ze last had van een virus die haar darmen in de war schopte. Inge had het de donderdag voor de afgelopen rustige week, heel moeilijk hier in huis. Terwijl ik naar het sporten was, had Inge een wel heel boze Gert om zich heen. Niets hielp om hem weer uit die boosheid te krijgen. Ik had Inge gezegd mij te bellen als het echt niet meer ging. En dat gebeurde. Gelukkig was ik al op weg naar huis, dus kon ik na een paar minuutjes de situatie aanschouwen: in de keuken een dreigende en schreeuwende Gert tegenover een zacht en beheerst pratende Inge. Van Inge hoorde ik dat Gert zo boos was geworden toen Inge Bonne probeerde te bevrijden van de halsband die Gert een paar slagen om Bonnes nek had gewikkeld om hem mee naar buiten te nemen, weg bij Inge vandaan. De hond stikte bijna, waardoor Inge zich geroepen voelde de hond van die strakke riem te bevrijden. Gert zag dat echt heel anders. "Ze heeft me geslagen!", bleef hij maar roepen. Pas nadat Inge weg was gegaan, kwam er weer een beetje rust in ons huis.

Hoe we met die boosheid moeten omgaan die steeds weer ontstaat zodra Gert ook maar het idee heeft dat het om 'zorg' gaat, of het nu de thuiszorg was of nu de thuisservice, weet ik nog niet. Komende week heb ik het erover met degene die voor ons de thuisservice, die twee ochtenden in de week dat ik even weg kan, regelt. Ik ben benieuwd wat daar uit komt.