Terug op Terschelling

We gingen voor de vierde keer naar boerderijtje De Bultrug in Formerum op Terschelling. De vierde keer. Zou Gert zich het boerderijtje herinneren? Het lage deurtje, het afstapje van kamer naar keuken, de deel met de pingpongtafel, de fietsen binnen in het schuurtje, al die verschillende afvalbakken? Of de Koffiemolen in Formerum, waar je de lekkerste appeltaart van heel de wereld kan eten, het pad langs de Waddenzee, waar ooit de mooiste lammetjes ons de weg versperden, of het restaurant op het strand bij Formerum aan Zee, waar die enge hond ons lag aan te staren, zodat we zo vreselijk blij waren dat we Bonne niet bij ons hadden?

Gert herinnerde zich de boerderij niet. Zelfs niet toen hij zijn hoofd flink stootte aan het lage deurtje naar de keuken in het voorhuis. En echt waar: ook de herinnering aan die geweldige appeltaart is weg.