Vorige week heeft mijn zwager onze tuin eens flink onder handen genomen. De wingerd werd gekortwiekt, de laurierstruiken een kopje kleiner gemaakt, de meidoornhaag gefatsoeneerd. Dat snoeien heeft nogal wat groen opgeleverd. Gert werd helemaal blij toen hij de flinke hoop groenafval zag. Nou kon hij weer lekker aan het werk. Hij vindt niets heerlijker dan met de snoeischaar elk takje in heel kleine stukjes te knippen. Zo klein dat het dagen duurt voordat Gert de hoop afval in de groenbak heeft. Nou dacht ik heel 'sneaky' af en toe een wat groter takje in de bak te kunnen gooien. Maar dat werkt alleen maar averechts: voordat je het weet, knipt Gert dan alle takjes in de bak nog een keer!
Simone Alzheimer is grenzeloos.
BeantwoordenVerwijderenMet kleine stapjes ervaren en wanneer je omkijkt heb je weer een lange weg gegaan. Ik wens je veel sterkte .