maandag 9 januari 2017

Bolletjes

Wat er ook gebeurt, hoe onvoorstelbaar het me ook soms lijkt: alles gaat gewoon door. Het is inmiddels 2017. Ik heb de 'feestdagen' overleefd. De koude, nare maanden januari en februari zijn aangebroken. Ik ben bang dat het meer dan voorgaande jaren 'even doorzetten' wordt. "Weet je wat je moet doen, Simone?", zei de vrouw van een van mijn neefjes toen ik haar vertelde dat ik zo opzag tegen de eerste maanden van het nieuwe jaar. "Koop een paar bakjes met bolletjes: narcissen, blauwe druifjes, tulpjes misschien. Dan haal je de lente alvast in huis. Je zult zien dat het helpt. Je wordt er vast een beetje blij van." Ze keek er zo blij bij: ik moest haar wel geloven. Ik heb nu een bakje met knalgele narcissen staan. Ik doe echt mijn best, maar januari blijft een lastig begin van het jaar. Had ik blauwe druifjes moeten nemen?


2 opmerkingen:

  1. Ach wat voel je je alleen.
    Laat het maar over je heen komen, het is niet niks wat je mee maakt!
    Probeer het een plekje te geven.
    Alles wat ik altijd over jullie mocht lezen, was toch altijd maar zorgen, zorgen en zorgen!!!!
    Ik heb zo vaak gedacht, hoe houd ze het vol.
    Je was zo goed en lief voor Gert!!!
    Alle respect!!!,
    Nu is toch geen wonder dat je in een zwart gat valt Simone.
    Alle zorgen zijn weg en wat er over blijft is verdriet en gemis!!!!
    Ik wens je heel heel veel sterkte.
    Lieve groet, Engelien



    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je lieve woorden, Engelien. Zorgen voor Gert was moeilijk, maar ik groeide mee met wat er gebeurde. Deze rouw is voor mij iets helemaal nieuws. Ik weet vaak niet wat me overkomt. Het gemis en het verdriet om Gert overvalt me op lastige, onverwachte momenten. Misschien gaat het wennen. Ik kijk uit naar de lente.
      Groet, Simone

      Verwijderen