Rouwen

Rouwen. Hoe doe je dat? Op internet kwam ik enkele misvattingen over wat rouw is tegen (Landelijk Steunpunt Rouw):

• Rouwen betekent intense emotionele pijn voelen
• Het verlies en de pijn moeten worden aangegaan; afleiding is niet goed
• Het is belangrijk dat de rouwende de overledenen loslaat
• Rouw heeft een eindpunt, moet op een gegeven moment over zijn

Hoe verdrietig ik ook kan zijn: soms is het er ook even niet. Dat is maar goed ook. Het zou te zwaar zijn. Je moet nu eenmaal ook opstaan, eten, boodschappen doen, de hond uitlaten, eten koken. Afleiding die heel prettig is. Eind van de middag bijvoorbeeld vind ik een lastig moment. Dan is groenten schoonmaken, eten koken en lekker eten een geweldig mooie afleiding. Het helpt je door een moeilijk moment heen.

Loslaten, verwerken, een plek geven, een eindpunt aan de rouw. Allemaal woorden waar ik juist heel verdrietig van word. Alsof het mogelijk zou zijn afstand van Gert te nemen! Ik hoop dat ik op den duur over Gert kan denken zonder daar al te verdrietig van te worden. Toen Gert nog leefde, was hij niet alleen mijn steun en toeverlaat, maar ook een voorbeeld hoe je positief in het leven kon staan. Als ik dat weer te pakken zou krijgen ...