Pesten

Als kind was Gert al vroeg lang en een beetje slungelig, en een slim baasje. Zijn lengte was voor sommige kinderen reden genoeg om hem te pesten. Hij kon ze dan wel met woorden van zich afbijten, maar dat hield de pesters niet tegen. Juist nu heeft hij daar veel last van. Als kinderen in de straat hard schreeuwen, dan denkt Gert dat ze gekke gezichten naar hem trekken, hem uitlachen en pesten. Hij is geregeld bezig om te controleren of alle hekken rond onze tuin wel stevig genoeg zijn. Ook vraagt hij me vaak wat nou onze tuin is, wat de grenzen zijn, of mensen zomaar binnen kunnen komen. Soms neemt hij spullen van buiten mee naar binnen en verstopt ze ergens in huis. "Dan kunnen ze het niet meenemen!" Gert krijgt het steeds moeilijker.