Naar huis

Rond een uur of zes wordt Gert 's morgens meestal wakker. Hij vraagt dan bijna altijd wat hij gaat doen die dag, of hij Bonne al moet uitlaten. Ik zeg hem dat het nog veel te vroeg is om op te staan en dat hij nog even moet gaan slapen. Soms lukt dat. De laatste tijd ligt hij ook veel in zichzelf te praten. Zinnen als: 'Ik wil naar huis. Dat wil ik niet. Ik doe dat niet." Die keren dat ik hem uitlegde dat hij thuis was, dat er niets hoefde, brachten niet veel goeds. Om half zeven was onze dag al fout begonnen.