Vandaag heb ik het met Gert over het fietsen gehad. Gert durft niet meer op zijn eigen fiets door het verkeer. Hij overziet de verkeerssituaties niet meer. Vorig jaar fietste hij nog wel. Het werd al wel gevaarlijk. Hij stapte namelijk bij elke kruising af of reed de stoep op. Ik denk dat hij nu ook niet meer de kracht heeft om het fietsen langer dan enkele minuten vol te houden. Daarom begon ik over een tandem. Ik hoorde van iemand die met haar man jaren op een tandem gefietst had, tot plezier van beiden. Twee jaar geleden hebben Gert en ik op Terschelling een tandem geprobeerd. Gert vond dat toen vreselijk eng. Maar ja, het zadel stond erg laag en het opstappen lukte maar net. Gert gaf het toen heel snel op.
Ik probeerde Gert toch over te halen het nog een keer te proberen met een tandem die helemaal op ons afgesteld zou zijn. Gert ziet er niets in. Jammer, het zou onze wereld een stukje ruimer, leuker en actiever hebben kunnen maken, juist nu wandelen ook zo moeizaam gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten