Wat is dat toch, die fascinatie voor een bepaald schilderij, voor een bepaald boek of een bepaalde plek? Dat laatste, de fascinatie voor een bepaalde plek, speelt op dit moment. In een hoek van onze tuin staan bij een werktafel een kruiwagen, wat tuingereedschap, plastic en stenen potten, en soms de groenbak. Deze hoek is afgeschermd van de weg door een schutting. Ben ik Gert kwijt, dan hoef ik maar naar die hoek van de tuin te kijken en ik zie hem staan, starend naar de spullen die daar staan of loerend over de schutting naar de mensen en honden die onze tuin passeren. Soms vindt hij die mensen bar interessant. Hij gaat dan zelfs op een paar stenen staan om hen nog beter te kunnen bekijken. Soms is hij boos op al die mensen die zo maar door zijn tuin heen lopen, harde stemmen hebben en (bij Gert) onrust veroorzaken. Tot nu toe doet hij nog niet de deur in de schutting open. Voor mij iets om in de gaten te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten