Vijf dagen alleen

Fiets, broodjes, sap en een boekje van Carmiggelt: perfect

Vorige week ben ik alleen een midweek in België geweest, in Durbuy. Ik ging met de auto. Racefiets mee, en natuurlijk hardloop- en wandelschoenen, en niet te vergeten: laarzen en boeken. Ook een kratje met eten voor de eerste dag en veel lekkers voor het geval dat. Het vertrek van huis vond ik akelig, maar eenmaal onderweg begon het 'vrije' gevoel en dat is vijf dagen zo gebleven.

Het was een experiment. In 36 jaar ben ik niet zonder Gert op vakantie geweest. Wij deden bijna alles samen: wonen, vakantie, theater, bioscoop, fietsen. Een vakantie met Gert is op dit moment voor mij geen echte vakantie. Op vakantie is Gert zijn veilige plekjes kwijt, zijn gewone doen. Daardoor is het voor mij en voor hem veel moeilijker elders dan thuis. Maar ik verlangde zo naar een paar dagen even helemaal niets, dat ik die midweek gepland en doorgezet heb. Sommigen hadden zo hun twijfel of ik het aan zou kunnen zo alleen, maar het is gelukt! Ik heb veel gewandeld, gefietst en gelezen. Heerlijk!

Ook voor Gert was het wennen. Zijn zus heeft bij ons thuis voor hem gezorgd, met vallen en opstaan, maar met alle geduld. Geweldig! Gert zei me bij thuiskomst dat hij me vreselijk gemist had, maar dat hij ook graag wilde dat ik een echte vakantie zou hebben. Wat een lieverd!