Jaren geleden hadden we een kat: Mario. Mario was een dag weg. Ik maakte me erg ongerust. Mario kwam altijd als je hem riep. Daarom maakte ik flyertjes om bij de buren in de bus te stoppen. Op de flyertjes zette ik onder Mario's foto wat tekst, onder andere: "Als u Mario ziet, waarschuw ons dan. We missen Mario nu al erg!"
Volgende week ga ik alleen een midweek naar België. Ik heb het Gert zo laat mogelijk verteld. Hij weet het nu. Hij zegt dat hij het fijn voor me vindt dat ik er een weekje tussenuit ga. Soms is hij er verdrietig om. Vanmorgen bijvoorbeeld. Ik kon hem niet goed troosten. We moesten weer lachen toen hij zei: "Ik mis je nu al!"
Kan van alles zijn Simone, routine, herinneringen maar ook dat het echt is en dat is super. Laat de emoties toe, het stukje wat tussen al die hersencellen vaak nog eerlijk is en zo werkt, geniet want het is jouw aanpak waardoor het er nog is. Denk wel aan jezelf ook voor de verdere zorg waarin je sterk moet zijn. Geef Gert de ruimte voor de restjes, de dingen die hij nog kan en dat is van je houden.
BeantwoordenVerwijderen