Wie laat wie uit?

Bonne heeft twee plassen-poepen-rondjes, van die korte rondjes omdat we óf net opgestaan zijn óf naar bed willen. Zolang we Bonne hebben - en dat is al 6 jaar - doet Gert die korte rondjes. Hij ziet dat als zijn taak, zijn bijdrage aan ons huishouden. Ik vind dat natuurlijk prima!
's Morgens om een uur of zes vraagt Gert me al of hij Bonne niet moet gaan uitlaten. Die ligt immers te wachten. Als dan eindelijk om acht uur de wekker gaat, haast Gert zich om zo snel mogelijk Bonne uit te kunnen laten. Dat gaat goed. s' Avonds is het kleine rondje voor Gert een probleem geworden. Hij ziet in het donker niet goed. Bovendien is elke boom een man met wel drie grote honden, duidt elk geluid op gevaar van een veel te hard rijdende auto. Sinds een paar weken loop ik daarom 's avonds mee. Ik vind het dan juist heerlijk buiten: het is stil, er is meestal weinig wind, het ruikt lekker naar de herfst en - zeker niet onbelangrijk - je kunt zo heerlijk ongemerkt zien waar mensen op dat moment mee bezig zijn. Ik krijg echter weinig tijd om hiervan te genieten, omdat Gert zo snel mogelijk weer het huis in wil. Bonne wil dat ook en rent bij binnenkomst linea recta de bench in om zich daar neer te vleien op zijn dekentje. Tijd om te slapen!