Feestje!

Gaan we nu wel of niet naar een feestje? Een feestje met een soort receptie vooraf, warm buffet en wat erna komt. Ik kan het niet van tevoren met Gert bespreken, omdat hij dan denkt dat we meteen weg moeten, om de zoveel uur vraagt wanneer we gaan of niet meer weet wat ik eigenlijk bedoel. Uiteindelijk heb ik besloten gewoon te gaan. We zien wel hoe het loopt. Zolang Gert het naar zijn zin heeft, is het goed. Het feestje is van vrienden die veertig jaar getrouwd zijn en dit in een heel leuke kleine bioscoop vieren. Het is gezellig en knus. Het is wel een beetje donker en er is veel geluid, maar Gert redt zich. Hij gaat niet zoals vroeger rond lopen en bij bekenden een praatje maken, maar lijkt zich naast mij niet ongelukkig te voelen. We eten lekker veel taart en drinken heerlijke sapjes. Van het warme buffet wil Gert niets. Hij herkent niet wat er op de schalen ligt en voelt zich erg ongemakkelijk tussen al die opscheppende mensen. Ik zorg dat Gert flink wat soep met brood eet. Dat is bekend en lust hij. Maar dan is Gert aan het einde van zijn latijn. Hij wil naar huis. En dat is goed.