Bonne & co is een weblog over ons: de hond Bonne en zijn baasje Simone. In september 2016 is mijn lieve man Gert en Bonnes allerliefste baas op 61-jarige leeftijd overleden. Gert heeft zo'n 10 jaar moeten leven met de ziekte van Alzheimer. Dit weblog gaat over de manier waarop ik met Bonne met het verlies van Gert omga.
zondag 25 januari 2015
Naar de kapper
Afgelopen dinsdag ben ik met Gert naar de kapper geweest. Mijn plan was: met z'n drieën, Gert, Bonne en ik, lopen naar de kapper, tijdens het knippen van Gert Bonne uitlaten en weer naar huis brengen, daarna Gert bij de kapper ophalen. Maar zo gemakkelijk ging dat niet. Gert loopt steeds langzamer; hij is niet vooruit te branden. We kwamen dus ruim over de afgesproken tijd bij de kapper aan. Was gelukkig niet erg, zei de kapster. Toen zij vroeg of Gerts haar gewassen moest worden, zei ik dat dat goed was. Gert had geen idee wat de vraag betekende. Toen Gert eenmaal met mijn hulp bij de wasbak zat, bleek dat hij maar niet kon begrijpen wat wij van hem wilden. Wat 'hoofd achterover' betekende, wist Gert niet meer. Dan maar weer voor de spiegel en het haar natmaken met de plantenspuit. Gert schrok vreselijk en vond dat helemaal niks. Gelukkig kwam de goede stemming terug na een bakje koffie. Ik liet Bonne uit, bracht die naar huis en keerde bij de kapper terug. Gert zat met korte haren op mij te wachten en was heel blij mij weer te zien. Op ons gemak zijn we naar huis gelopen. Eind goed, al goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Simone, voor mij zijn sommigen dingen "begrijpbaar" en herkenbaar. Bij de dagopvang op een andere afdeling waar ik zit herken momenten dat stukje onrust wat ontstaat. ik lees al lange tijd je blog mee en ik zie dat het nu wel hard achteruit.
BeantwoordenVerwijderendiploma voor geduld zou ik willen geven, ik herken veel dingen in gert in voor mij is het volgen van je blog een voorbereiding wat er komen gaat.
hier toch even mijn blog link www.fransenrenate.123website.nl
fijne dag allebei.
Beste Frans,
VerwijderenWat goed dat je ons blog meeleest. Het is voor mij een manier om wat wij meemaken te verwerken. Schrijf ik het op, dan kan ik proberen het uit mijn hoofd te zetten.
Natuurlijk zal je bij Gert reacties of gedrag zien die je ook soms bij jezelf terugvindt. Bedenk wel, Frans, dat het hele proces bij jou heel anders kan verlopen. Ieder van ons is uniek en maakt zijn eigen eigenaardigheden mee. Ik hoop nog lang van je te horen!
mooi opgelost Simone.
BeantwoordenVerwijderen