Dagbehandeling op z'n retour

Afgelopen week heb ik me behoorlijk zorgen gemaakt over de dagbehandeling. Gert gaat drie dagen per week (zes dagdelen) naar een ontmoetingscentrum. Daar zat hij aanvankelijk bij een groep van jong dementerenden. De laatste tijd laten ze Gert meer meedraaien met de bejaardengroep. Gert praat te slecht voor de groep jong dementeren. In die groep is er te weinig geduld om Gerts verhaal te begrijpen en op hem te reageren. Bovendien valt Gert anderen vaak in de rede, zodat hij als lastig wordt ervaren. Bij de groep bejaarden gebeurt dit alles ook, maar de ouderen storen zich wat minder aan Gert. Luistert er echt niemand meer naar Gert, dan wordt hij boos en verdrietig tegelijk. Met tot gevolg dat hij met zijn hoofd tegen de muur en met zijn rug naar de groep gaat staan, op de deuren gaat bonken, dreigt met zijn broodtrommeltje te gaan gooien of op de grond gaat liggen. Allemaal redenen om mij het voorstel te toen Gert eerder naar de groep te brengen (dan kunnen de begeleiders Gert een beetje paaien met een gesprek, een stukje muziek of film) en ook eerder op te halen (om de chaos aan het eind van de dag te voorkomen). Dus heb ik nu nog maar drie ochtenden per week voor mezelf. Daar ben ik niet zo blij mee! De hond uitlaten, boodschappen doen, koffie drinken en de krant lezen en de ochtend is bijna om.