Gert houdt van voetbal. Zelf heeft hij weinig gevoetbald. Hij was niet handig met de bal. Zijn benen zwierden alle kanten op. Keeper mocht hij zijn. Maar als klein jongetje wil je niet keepen, je wilt scoren. Daarom ging hij wellicht basketballen. Op latere leeftijd voetbalde Gert wel eens met collega's in de sporthal. Om te scoren natuurlijk.
Ook al voetbalde Gert niet zelf, ernaar kijken deed hij graag en veel. In het stadion (ADO en Vitesse) en voor de tv. Dat laatste gebeurt nog steeds. Elke zondagavond om 7 uur zitten we voor de buis. Zo ook gisteravond. Met de Ipad in de aanslag kijk ik mee. Ik houd zo goed mogelijk bij hoe het zit met de stand, wie in welke ploeg waar speelt, wie de trainer is. Gert hoefde ik dat vroeger niet te vertellen. Hij wist bijna alles. Op dit moment zijn bijna alle gespeelde wedstrijden uit zijn hoofd. Dat is niet zo erg. Erger is dat hij niet goed meer weet hoe het spel gespeeld wordt. Hij begrijpt niet meer wat hij ziet. "De bal gaat omhoog en naar rechts. Iedereen rent maar door elkaar. Ik begrijp er niets meer van." Verdrietig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten