dinsdag 15 december 2015

Spiegels

Wat is dat toch met die spiegels? Waarom trekken die Gert aan? Wat maakt hem zo boos bij het zien van zijn spiegelbeeld? 

Kijkt Gert ’s morgens in de spiegel, dan ziet hij zijn broer. Ik zeg hem niet dat Alzheimer hem weer eens voor de gek houdt, maar zwaai eens. Gert zwaait ook en begint enthousiast tegen zijn spiegelbeeld te praten. Dat was een paar weken geleden wel anders. Zag hij zijn broer in de spiegeling van de ramen in de woonkamer, dan liep hij snel naar buiten om zijn broer te begroeten. Hij zocht hem overal. “Hij is weer weg. Zeker met de trein mee naar Amsterdam. Waarom zei hij niks?” Gert werd er erg verdrietig van. ’s Avonds doe ik sindsdien al vroeg de overgordijnen dicht om te voorkomen dat Gert met zijn spiegelbeeld geconfronteerd wordt. Aanvankelijk dacht ik er over een handdoek over de spiegel te hangen of een affiche op de spiegel te plakken, maar dat is niet meer nodig sinds ik met Gert meega in zijn idee dat zijn broer bij ons is. Voor welke spiegel we ook staan, ik praat vrolijk met Gerts spiegelbeeld, zwaai een paar keer en maak met Gert een rondedansje. Voor even opgelost.

3 opmerkingen:

  1. Beste Simone, wat bewonder ik je !
    Ik vind het heel erg knap hoe je het allemaal doet.

    Veel petjes af !

    Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. simone ik sluit me aan bij henk.
    ik merk een klein beetje aan me zelf, dat nu de drukte op gang komt betreft kerst op de dagopvang maar ook thuis dat het ik soms niet meer kan volgen.
    en op één of andere manier zit er iets in het brein dat toch iets ingrijpt door afstand te houden van alles, maar juist de bezoeken willen op deze dagen je meer benaderen.
    toch een hele fijne kerst toegewenst voor jullie beiden.
    het is trouwens fijn je blogs te lezen, voor mij persoonlijk want over jong dementie lees je niet veel omdat de partner een dubbel leven lijd.
    liefs frans

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Frans,
      Zorg op deze 'drukke' dagen toch ook voor je rust. Anders houd je het niet vol. Wij gaan wel met kerst op bezoek bij Gerts zus, maar we gaan maar een paar uur, zo rond het avondeten.

      En zeg het vooral tegen de mensen om je heen als je hen niet meer kunt volgen. Want anders ga je je misschien heel alleen voelen. En dat is niet de bedoelint. Toch?

      Fijne kerstdagen.
      Simone

      Verwijderen