Herman Finkers

Op oudejaarsavond hebben Gert en ik samen naar de oudejaarsconference van Herman Finkers gekeken. Gert zat gefascineerd op een meter afstand van de tv naar Herman te kijken. Met zijn armen maakte hij grote gebaren. Af en toe zei hij iets terug. Na de uitzending vroeg Gert mij hoe hij het gedaan had. Hij zou nou wel heel veel telefoontjes krijgen. Ik begreep het eerst niet zo goed, maar na een tijdje wist ik wat er gebeurd was. Gert was zo betrokken bij de tv-uitzending dat hij dacht dat hij echt met Herman Finkers gepraat had en dat hij Herman bij zijn optreden geholpen had. Dat de telefoontjes niet kwamen, vond hij dan ook onbegrijpelijk. Een van de volgende dagen keken we naar een conference van Jochem Meijer. Ook bij deze conference gebeurde hetzelfde: Gert had naar zijn idee een belangrijke rol in het geheel. Uitleggen hoe het echt was, ontkennen dat hij meedeed, leek me geen goed idee. Daarentegen prees ik hem met zijn rol. Gert was zo trots als een pauw.