dinsdag 18 februari 2014

De wereld verandert

"De wereld verandert zo. Ik kan het niet meer bijhouden. Ik snap het vaak niet meer. Ik haal alles door elkaar." Gert voelt zich vanochtend niet goed. Ik probeer te achterhalen wat er aan de hand is. Het is daar een goed moment voor: we zitten samen aan tafel te ontbijten, het is stil in huis, de radio staat niet aan, er is buiten weinig verkeer. Gert probeert me zijn gevoel uit te leggen. Neem nu het bericht van oud-minister Els Borst. Zij is in haar woonplaats Bilthoven door een misdrijf om het leven gekomen. In Bilthoven is Gert rector van een middelbare school geweest. Toen Gert in dat bericht over Els Borst de naam 'Bilthoven' hoorde, raakte hij in de war. Want wat had Els Borst met zijn oude school te maken? Het bericht en de herinneringen aan zijn school begonnen door elkaar te lopen. Hij kon de chaos die daardoor in zijn hoofd ontstond, niet meer stoppen. En zo gaat het de hele dag door. Het maakt een gesprek vaak bijna onmogelijk, omdat hij al snel die chaos in zijn hoofd heeft. Begrijpelijk dat hij onze snel veranderende wereld niet meer bij kan houden. 

Valentijn

Vorige week las ik in Gerts boekje dat ze bij de groep jongdementerenden kaarten hadden gemaakt. Gert kan zelf niet meer opschrijven waar hij zoal op een dag bij de groep mee bezig is, maar meestal doet een van de begeleidsters dat voor hem.

Kaarten maken: niet echt een bezigheid die ik Gert zie doen. Maar je weet maar nooit: wie weet wat voor onvermoede talenten Gert nog heeft. Ik maakte er grapjes over en liet het verder zitten. Totdat Gert eruit flapte dat ik wel elke dag bij de post moest kijken. Ik zou post krijgen!

Gert bekende eerlijk: de stageaire had de kaart in elkaar geplakt. Maakt niet uit: voor het eerst van mijn leven een echte Valentijnskaart, per post, voor mij gemaakt!