Sneeuw
Het sneeuwde vandaag langdurig. Voor Bonne een waar feest, voor Gert veel gedoe. Want behalve een jas moet er nu ook gezocht worden naar een sjaal, muts, wanten en dikke sokken voor in de laarzen. Met een gezicht 'op onweer' verdwijnt Gert met Bonne voor het dagelijkse rondje. Bonne laat in zijn enthousiasme Gert bijna vallen. Het zit niet mee vandaag.
De foto is gemaakt in januari 2010, toen we nog in de boerderij in Zuidbroek woonden. De plek is veranderd, de outfit niet!
Bonne & co is een weblog over ons: de hond Bonne en zijn baasje Simone. In september 2016 is mijn lieve man Gert en Bonnes allerliefste baas op 61-jarige leeftijd overleden. Gert heeft zo'n 10 jaar moeten leven met de ziekte van Alzheimer. Dit weblog gaat over de manier waarop ik met Bonne met het verlies van Gert omga.
maandag 21 januari 2013
woensdag 9 januari 2013
Simone, de jarige Job,
Januari, de verjaardagen. Ik ben niet zo goed in verjaardagen. Ik vind het erg leuk als er mensen komen, maar als het er meer dan twee zijn, raak ik helemaal onthand. Ik vergeet gewoonweg om voor mijn gasten te zorgen. En hoe langer een verjaardag duurt, hoe meer ik verander in een soort zombie. Ik verlies het overzicht, vergeet van alles, doe weinig nuttigs. Gelukkig was Gert er altijd. Hij zorgde ervoor dat onze gasten te eten en te drinken kregen, maakte een praatje en zette mij op een stoel tussen de gasten.
Dat is nu wel even anders! Gert zit er op mijn verjaardag vrij relaxed bij. Maar als je goed oplet, zie je dat Gert nu zelf het overzicht kwijtraakt, in de war raakt door al die geluiden, al snel zijn verhaal kwijt is en vrij snel moet afhaken. Koffie, thee, lekkers: Gert heeft geen idee. Dus probeer ik Gerts rol over te nemen. Probeer, want achteraf kan ik zeggen: echt lukken doet het niet. Ik vergeet nog steeds koffie te zetten, taart te delen, lekkers uit de kast te halen, een gesprekje met de gasten te voeren. Aan het eind van de dag ben ik blij te constateren dat mijn gasten zich heel goed zelf hebben kunnen redden. En Gert vindt dat ik me goed geweerd heb!
Januari, de verjaardagen. Ik ben niet zo goed in verjaardagen. Ik vind het erg leuk als er mensen komen, maar als het er meer dan twee zijn, raak ik helemaal onthand. Ik vergeet gewoonweg om voor mijn gasten te zorgen. En hoe langer een verjaardag duurt, hoe meer ik verander in een soort zombie. Ik verlies het overzicht, vergeet van alles, doe weinig nuttigs. Gelukkig was Gert er altijd. Hij zorgde ervoor dat onze gasten te eten en te drinken kregen, maakte een praatje en zette mij op een stoel tussen de gasten.
Dat is nu wel even anders! Gert zit er op mijn verjaardag vrij relaxed bij. Maar als je goed oplet, zie je dat Gert nu zelf het overzicht kwijtraakt, in de war raakt door al die geluiden, al snel zijn verhaal kwijt is en vrij snel moet afhaken. Koffie, thee, lekkers: Gert heeft geen idee. Dus probeer ik Gerts rol over te nemen. Probeer, want achteraf kan ik zeggen: echt lukken doet het niet. Ik vergeet nog steeds koffie te zetten, taart te delen, lekkers uit de kast te halen, een gesprekje met de gasten te voeren. Aan het eind van de dag ben ik blij te constateren dat mijn gasten zich heel goed zelf hebben kunnen redden. En Gert vindt dat ik me goed geweerd heb!
Abonneren op:
Posts (Atom)