Sport

Gert met zijn racefiets(ongeveer 2006)

Het is zomer. Dat betekent al sinds mensenheugenis voor ons: Wimbledon en Tour de France. Niet dat we zelf tennissen of wielrennen. Nee, wij kijken tv. 's Middags zo rond een uur of drie zet ik de tv alvast aan. Komt Gert uit bed, een beetje uitgerust, dan kan hij direct voor de buis met mij meekijken. Tenminste, zo ging dat altijd, maar nu niet meer. Gert kan het spelletje tennis niet meer volgen: hij heeft geen idee hoe dat zit met games en sets, wie tegen wie speelt, laat staan dat de stand hem iets zegt. Maar ook het wielrennen boeit niet meer zo. Ik heb de plattegrond van Frankrijk met de route van de Tour de France erop en de lijst van alle renners met nummers en al uit de krant geknipt. Gert kijkt er niet naar om. Ik moet bekennen: dat is even wennen.