Simone, de jarige Job,

Januari, de verjaardagen. Ik ben niet zo goed in verjaardagen. Ik vind het erg leuk als er mensen komen, maar als het er meer dan twee zijn, raak ik helemaal onthand. Ik vergeet gewoonweg om voor mijn gasten te zorgen. En hoe langer een verjaardag duurt, hoe meer ik verander in een soort zombie. Ik verlies het overzicht, vergeet van alles, doe weinig nuttigs. Gelukkig was Gert er altijd. Hij zorgde ervoor dat onze gasten te eten en te drinken kregen, maakte een praatje en zette mij op een stoel tussen de gasten.

Dat is nu wel even anders! Gert zit er op mijn verjaardag vrij relaxed bij. Maar als je goed oplet, zie je dat Gert nu zelf het overzicht kwijtraakt, in de war raakt door al die geluiden, al snel zijn verhaal kwijt is en vrij snel moet afhaken. Koffie, thee, lekkers: Gert heeft geen idee. Dus probeer ik Gerts rol over te nemen. Probeer, want achteraf kan ik zeggen: echt lukken doet het niet. Ik vergeet nog steeds koffie te zetten, taart te delen, lekkers uit de kast te halen, een gesprekje met de gasten te voeren. Aan het eind van de dag ben ik blij te constateren dat mijn gasten zich heel goed zelf hebben kunnen redden. En Gert vindt dat ik me goed geweerd heb!